Wielokrotnie każdy z nas musiał przekroczyć granicę własnej wytrzymałości oraz walczyć ze słabościami i strachem. Na świecie są jednak ludzie, którzy każdego dnia muszą stawiać czoła ograniczeniom stojącym na ich życiowej drodze. Dla wielu z nich to właśnie muzyka jest ich prywatnym azylem, który dodaje siły, motywuje do działania i to dzięki niej mogą przenosić góry.
Jak wiemy, każdy z nas ma gorsze i lepsze dni. Czasami jednak nasze nie najlepsze samopoczucie zaczyna przyćmiewać wszystko co nas otacza i bierze górę nad naszym życiem. Zapominamy wtedy, że są na tym świecie ludzie, którzy na co dzień mają trudniej i muszą się często zmagać z o wiele cięższymi chorobami oraz niedogodnościami, niż nasz nieżyt nosa.
Historia muzyki przez wiele lat poznawała wielu artystów, którzy pomimo swojej niepełnosprawności odnieśli sukces i stali się ważnymi osobistościami oraz autorytetami w swojej dziedzinie. Nie chodzi tutaj tylko o niepełnosprawność ruchową, która tylko w nieznacznym stopniu ogranicza wykonywanie muzyki. W świecie muzyki pojawiały się także osoby, które miały problem ze słuchem lub były całkowicie głuche i z pozoru mogłoby się wydawać, że dyskwalifikuje to je z wykonywania takiego zawodu. Ich wola walki i samozaparcie pokazuje jednak, że nawet utrata słuchu nie mogła powstrzymać ich marzeń.
"Słuch to po prostu jedna z form dotyku. Ja czuję i słyszę dźwięki lepiej niż normalnie słyszący. Ciało jest jak pudło rezonansowe"
Evelyn Glennie
Ian Dury
Ian Dury to brytyjski wokalista i lider zespołu Ian Dury and the Blockheads, który swoją popularność zyskał w latach 70. Jeden z największych przebojów grupy zatytułowany "Sex & Drugs & Rock & Roll" jest obrazem ukazującym rzeczywistość minionej już epoki, gdzie liczył się jedynie rock, narkotyki oraz seks. W wieku siedmiu lat Ian Dury zachorował na polio i cierpiał na długofalowe skutki tej choroby, które spowodowały problemy z chodzeniem oraz zmniejszyły jego rękę. Choroba nie przeszkodziła mu jednak w realizacji marzeń i został wokalistą, autorem piosenek oraz aktorem.
Brian Wilson
Brian Wilson to wokalista oraz basista znany z zespołu Beach Boys. Był on także głównym twórcą tekstów piosenek w grupie. Nie wszyscy wiedzą, że Brian Wilson jest częściowo głuchy i nie słyszy dobrze na prawe ucho. Wiele osób uważa, że było to efektem uderzenia w głowę przez ojca tyrana. Artysta ma także schizofrenię. Pomimo wszystkich tych ograniczeń Brian Wilson wraz z zespołem odniósł ogromny sukces na całym świecie.
Teddy Pendergrass
Teddy Pendergrass to amerykański wokalista i kompozytor muzyki soul i R&B. Swoją karierę zaczął jako perkusista zespołu The Cadillacs, a wkrótce stał się znany jako wokalista grupy Harold Melvin & the Blue Notes. Grupa znana jest z takich przebojów jak "Wake up Everybody", "I Miss You" i "If You Don't Know My Be Now". W 1982 roku Teddy Pendergrass miał wypadek, który spowodował paraliż od pasa w dół. Pomimo tego ograniczenia artysta występował jeszcze przez krótki czas, a następnie przeszedł na emeryturę.
Michael Bolton
Michael Bolton znany jest szczególnie ze swoich delikatnych ballad rockowych. Jedną z najbardziej znanych piosenek należących do jego repertuaru jest cover piosenki "When a Man Loves a Woman" z 1966 roku, w oryginale należącej do Percy'ego Sledge'a. Niewiele osób jednak wie, że Bolton jest głuchy na jedno ucho. Jak słychać nie przeszkadza mu to w wykonywaniu muzyki.
Tony Iommi
Tony Iommi to gitarzysta metalowego zespołu Black Sabbath. Jest on także kolejnym muzykiem, który pokazał, że pomimo swojej niepełnosprawności można osiągnąć zamierzony cel. Wypadek, który przytrafił się gitarzyście Black Sabbath dla wielu osób przekreśliłby ich muzyczną karierę. Tony Iommi postanowił się jednak nie poddać. Wypadek, któremu uległ artysta miał miejsce w ostatni dzień pracy w fabryce, gdzie maszyna przy której pracował, obcięła jego koniuszki palców. Tony Iommi zamiast się nad sobą rozczulać, postanowił walczyć i z butelki po płynie do mycia naczyń wykonał plastikowe nakładki na palce, które umożliwiły grę na gitarze. Następnie razem z zespołem wyruszył w trasę koncertową po Niemczech. To się nazywa prawdziwy duch walki.
Curtis Mayfield
Curtis Mayfield to amerykański wokalista rockowy i gitarzysta oraz jeden z najwybitniejszych przedstawicieli muzyki soul. Artysta ten grał również na perkusji, fortepianie, kontrabasie i na saksofonie. W sierpniu 1990 roku, w czasie występu scenicznego, Curtis Mayfield uległ wypadkowi, w wyniku którego został sparaliżowany od szyi w dół. Mimo ciężkiego stanu fizycznego zdołał nagrać kolejny album "New World Order". Wkrótce jednak jego stan zdrowia zaczął się pogarszać i uniemożliwił mu dalszą pracę.
Rick Allen
Rick Allen to perkusista grupy Def Leppard od 1979 roku. Po pięciu latach od rozpoczęcia kariery wydarzyła się jednak tragedia, która zmieniła życie muzyka na zawsze. 31 grudnia 1984 roku za miastem Sheffield, gdy perkusista wypadł z samochodu dachującego przy dużej prędkości, jego lewa ręka uległa bardzo poważnemu uszkodzeniu. Operacja mikrochirurgiczna nie była w stanie jej odtworzyć i musiała zostać amputowana. Perkusista przy pomocy zestawu elektronicznego uczył się grać jedną ręką. Allen powrócił na scenę w 1986 roku, zaledwie dwa lata po wypadku. W sierpniu 1987 roku, zespół wydał swój czwarty album zatytułowany "Hysteria", która sprzedała ponad 20 milionów egzemplarzy. Rick Allen doczekał się sygnowanych przez siebie pałek firmy Ahead.
Ludwig van Beethoven
Ludwig van Beethoven jest jednym z najlepszych przykładów przekraczania własnych granic. Ten jeden z największych na świecie kompozytorów od 1790 roku powoli zaczął tracić słuch, ale nie przeszkodziło mu to w graniu oraz komponowaniu. Gdy stał się całkowicie głuchy jego niepełnosprawność nadal nie mogła go powstrzymać. Jedynym wyrzeczeniem jakie kompozytor musiał ponieść było zaprzestanie publicznych występów. Nie porzucił jednak tworzenia swojej muzyki, która do dzisiaj zaskakuje swym pięknem.
Ray Charles
Ray Charles jest legendą przemysłu muzycznego. Niewiele nawet pełnosprawnych osób jest w stanie dokonać tego co on. Mimo, że nie urodził się niewidomy, jego wzrok zaczął się pogarszać około piątego roku życia, a gdy miał 7 lat stał się całkowicie niewidomy. Utrata wzroku nie przeszkodziła mu jednak w perfekcyjnym opanowaniu pianina i stworzeniu tak cudownych oraz niezapomnianych kompozycji jak "Georgia on My Mind" czy "Hit the Road Jack".
Stevie Wonder
Stevie Wonder to kolejny przykład niewidomego artysty, któremu muzyka pozwoliła przekroczyć granicę i nadać sens życia. W przeciwieństwie do Raya Charlesa, artysta urodził się niewidomy. Stevie Wonder swoją karierę rozpoczął w 1961 roku i od tego czasu wiele jego hitów, takich jak np. "I Just Called To Say I Love You" królowało na listach przebojów. Jego determinacja w osiągnięciu celu pozwoliła mu zdobyć 26 nagród Grammy i trafić w 1989 r. do Rock and Roll Hall of Fame.
Itzhak Perlman
Itzhak Perlman to izraelski skrzypek, uznawany za jednego z najwybitniejszych wirtuozów tego instrumentu ostatniego dwudziestolecia. W wieku czterech lat odkryto u niego chorobę Heinego-Medina. Nie przeszkodziło mu to jednak stać wybitnym skrzypkiem. Zadebiutował w 1963 roku w Carnegie Hall w Nowym Jorku, gdzie wykonywał I Koncert skrzypcowy H. Wieniawskiego. Ze względu na ograniczenia ruchowe, muzyk podczas koncertów występuje na siedząco.
Edgar Winter
Edgar Winter to amerykański muzyk i wokalista bluesowy. Jest on także multiinstrumentalistą grającym na instrumentach klawiszowych, saksofonie i perkusji. Największy sukces muzyk odniósł w latach 70. z zespołem The Edgar Winter Group. Edgar Winter choruje na bielactwo i ze względu na brak melaniny jest bardzo wrażliwy na światło.
Paul Stanley
Paul Stanley to gitarzysta rytmiczny, wokalista oraz współzałożyciel rockowej grupy KISS. Muzyk urodził się z mikrocją - rzadkim oraz wrodzonym, zniekształceniem część ucha zewnętrznego, które może być bardzo słabo rozwinięte lub może być go całkowicie brak. Jego rozwiązaniem na powstały problem, aby uniknąć dokuczania przez szkolnych kolegów, było zapuszczenie długich włosów i wybranie późniejszego zawodu muzyka. Stanley jest także rzecznikiem organizacji About Face, która wspiera osoby z deformacjami twarzy.
Bret Michaels
Bret Michaels to gitarzysta i wokalista amerykańskiej grupy rockowej Poison. Gdy artysta miał sześć lat, zdiagnozowano u niego cukrzycę. Nie przeszkodziło mu to jednak w rock and rollowy stylu życia, które prowadzi do dziś. Osiągnął także sukces z zespołem Poison nagrywając m.in taki przebój jak np. "Every Rose Has Its Thorn" i sprzedając ponad 25.000.000 albumów na całym świecie.
Kenny G
Kenneth Gorelick, lepiej znany jako Kenny G, to amerykański saksofonista i klarnecista. Swoją karierę rozpoczął jako profesjonalny saksofonista, kiedy dostał pracę u Barry'ego White'a w Love Unlimited Orchestra. Pomimo astmy, na którą choruje muzyk, nie przeszkodziło mu to w nagraniu takich albumów jak "Duotones" czy "Breathless", które przyniósł mu olbrzymi sukces. W 1994 roku Kenny G otrzymał statuetkę Grammy za kompozycję "Forever in Love", a w 2003 roku został umieszczony na 25. miejscu najlepiej sprzedających się artystów w Ameryce.
Django Reinhardt
Jean "Django" Reinhardt to belgijski gitarzysta pochodzenia romskiego. Początkowo grał na skrzypcach, później na banjo-gitarze, a ostatecznie na gitarze. W 1928 roku, w życiu artysty wydarzyła się niestety tragedia, podczas której doszło do pożaru wozu cygańskiego, w którym mieszkał wraz z pierwszą żoną Bellą. Powodem tego wydarzenia był obecności łatwopalnych materiałów, z których partnerka muzyka wykonywała sztuczne kwiaty. W wyniku pożaru artysta odniósł rozległe oparzenia pierwszego i drugiego stopnia. Stracił władzę w czwartym i piątym palcu lewej ręki oraz nodze, którą lekarze chcieli amputować. Uważali także, że Django już nigdy nie będzie mógł grać na gitarze. Zanim upłynął roku był w stanie chodzić o lasce. Aby przezwyciężyć swoje kalectwo i dalej grać na gitarze Django wypracował unikatową technikę gry. Gitarzysta grał swoje solówki tylko przy pomocy dwóch zdrowych palców, pomagając sobie częściowo sparaliżowanymi palcami przy graniu akordów.
Evelyn Glennie
Evelyn Glennie to perkusistka oraz wykonawczyni muzyki poważnej. Artystka jest niesłysząca od dwunastego roku życia. Niepełnosprawność nie przeszkadza jej jednak w występach koncertowych oraz nagraniach. W słyszeniu muzyki pomaga jej ciało, które odbiera drgania oraz wibracja. Artystka występuje na boso, co pozwala jej poczuć lepiej muzykę. Na swoim koncie ma m.in. nagrodę Grammy za nagranie Sonaty na dwa fortepiany i perkusję Bartoka. Została także uhonorowana kilkunastoma doktoratami honorowymi muzycznych uczelni brytyjskich oraz Orderem Imperium Brytyjskiego.
Zdobyć szczyt
Patrząc na historię wyżej wymienionych artystów, można zauważyć, że nie ma szczytów, których nie da zdobyć. Nie ma na świecie także takich granic, które mogą nas powstrzymać. Nie trzeba być też siłaczem, ponieważ jak historia pokazuje, to zwykli ludzie są strongmanami codzienności. Chcąc spełnić nasze marzenia oraz życiowe cele, musimy zawsze pamiętać, że żadne zdarzenie w naszym życiu nie może powstrzymać i zawsze warto walczyć do samego końca. Jeżeli jesteśmy dostatecznie zdeterminowani i chcemy wspiąć się na najwyższa górę, na pewno nam się to uda, jeżeli będziemy w to silnie wierzyć.