Mr. Bungle to amerykański zespół założony w 1985 roku przez Trevora Dunna, Mike'a Pattona, Treya Spruance'a i Jeda Wattsa. Styl grupy opiera się na łączeniu wielu różnych gatunków oraz stylów muzycznych. Nazwa zespołu pochodzi natomiast od krótkiego filmu "The Pee Wee Herman Show".
Pierwszą płytę demo, "The Raging Wrath of the Easter Bunny", grupa nagrała w 1986 roku. Jej stylistyka była stosunkowo ostra i zdominowana przez death metal. Wyczuć na niej można było także brzmienie rocka garażowego. Następny rok przyniósł grupie kolejną płytę "Bowel of Chiley". Cztery lata później demo zostało bezprawnie wydane przez Playhouse Productions, a następnie przez Rastacore Records w 1997 roku. Nielegalne kopie były zatytułowane "Bowl of Chiley". Istnieją więc dwie różne wersje: "Bowl of Chiley" i "Bowel of Chiley", które nieznacznie różnią się między sobą. Album ten po raz pierwszy zawierał muzykę, z której słynie Mr. Bungle. Tak jak na późniejszych krążkach można na niej spotkać mieszankę muzyki rockowej, jazzowej, funkowej oraz folkowej. Rok po ukazaniu się "Bowel of Chiley" grupa wydała krążek "Goddamit, I love America!", który prezentował podobny styl jak poprzednia płyta. W roku 1989 Mr. Bungle wydał ostatnią demówkę zatytułowaną "OU818", z której wszystkie utwory znalazły się na płycie "Mr. Bungle".
13 sierpnia 1991 roku był dniem, w którym światło dzienne ujrzał oficjalny album "Mr. Bungle". Krążek duży sukces zawdzięcza sławie Mike’a Pattona, który był znany jako wokalista Faith No More. Na albumie pojawiło się kilka nowych pozycji, jednak brzmienie było podobne do tego z "OU818".
Po wydaniu debiutanckiej płyty w szeregach Mr. Bungle nastąpiła przerwa. Przez następne cztery lata, każdy z członków zajmował się pracą nad swoimi własnymi projektami. W 1995 roku ukazał się drugi album grupy "Disco Volante". Pod względem stylistycznym zespół zmienił swoje brzmienie. Na płycie pojawiły się tylko nowe utwory balansujące na pograniczu tanga, jazzu oraz muzyki elektronicznej. Po premierze drugiego albumu ponownie nastąpiła przerwa na cztery lata. Dopiero 13 czerwca ukazał się najbardziej znany i popularny album "California".
Strona 1 z 2