Mikrofon piezoelektryczny – zwany także krystalicznym, do przetwarzania fal dźwiękowych na impulsy elektryczne wykorzystuje zjawisko piezoelektryczności. Do budowy tego typu przetworników wykorzystuje się kryształy piezoelektryczne, które poddane odkształceniom mechanicznym, powodują powstawanie na ich powierzchni ładunków elektrycznych. Tym sposobem na dołączonych do kryształu elektrodach będzie powstawało zmienne napięcie elektryczne.

Do budowy przetworników piezoelektrycznych najczęściej wykorzystuje się sól Rochelle’a czyli winian sodowo-potasowy oraz kwaśny fosforan amonowy.
Pod względem elektrycznym mikrofony krystaliczne są kondensatorami o pojemności rzędu kliku tysięcy pF (pikofaradów). Odznaczają się dużą wiernością odtwarzania i mogą pracować w zakresie częstotliwości od 12 do 14 kHz. Ich zaletą są małe wymiary i stosunkowo niewielki koszt. Wadą jest wrażliwość na warunki atmosferyczne i pojemność własna rzędu 2000 – 4000 pF. Mikrofony te muszą posiadać dużą rezystancję obciążenia od 3 do 10 MΩ (megaomów).

Mikrofony piezoelektryczne znajdują szerokie zastosowanie jako przetworniki w muzycznych instrumentach akustycznych. Ze względu na wysoki górny zakres pasma wykorzystywane są jako czujniki ultradźwiękowe. Spełniają także warunki do nagrywania dźwięku w trudnych warunkach, np. pod wodą i pod wysokim ciśnieniem.