D'Appolito - rodzaj układu głośników w zestawie, w jednej obudowie charakteryzujący się tym, że głośnik wysokotonowy jest umieszczony centralnie i symetrycznie pomiędzy pracującymi równolegle z taką samą zwrotnicą głośnikami nisko-średniotonowymi. W przypadku zestawu dwudrożnego w konfiguracji D'Appolito głośnik wysokotonowy jest w środku, a dwa głośniki nisko-średniotonowe umieszczone odpowiednio powyżej i poniżej głośnika wysokotonowego. W przypadku zestawów trójdrożnych od góry kolejno rozmieszczone są głośniki: niskotonowy, średniotonowy, wysokotonowy, średniotonowy, niskotonowy.

Nazwa układu pochodzi od nazwiska twórcy koncepcji symetrycznego układu głośników dr Josepha D'Appolito, którego teoretyczne założenia opisał w wydanej w 1983 roku monografii pt. "A Geometric Approach to Eliminating Lobing Error in Multiway Loudspeakers".

Zestawy głośnikowe projektowane w pełnej zgodności z oryginalną pracą teoretyczną muszą dodatkowo spełnić także wymogi dotyczące zwrotnic. Ich częstotliwość podziału musi być odpowiednio niska, a zbocza filtrów odpowiednio nachylone. Sprostanie wszystkim założeniom teoretycznym jest jednak dość trudne z uwagi na parametry typowych głośników, dlatego w praktyce często mianem zestawów D'Appolito określa się zazwyczaj konstrukcje spełniające tylko warunek dotyczący geometrycznego rozmieszczenia głośników, z pominięciem zwrotnic. Zastosowanie układu D'Appolito pozwala uzyskać lepszą charakterystykę kierunkową zestawu w płaszczyźnie pionowej.

Do oznaczania głośników w układzie D'Appolito przyjęto literowe określenia nazw głośników, i tak w układzie dwudrożnym jest to skrót MTM (midbass, tweeter, midbass), a w trójdrożnym WMTMW (woofer, midrange, tweeter, midrange, woofer).