Obudowa Isobaric (Compound) - układ głośników, w którym dwa głośniki niskotonowe pracują synchronicznie z małą, szczelnie zamkniętą objętością powietrza pomiędzy ich membranami. Głośniki w takim układzie mogą być montowane w różnych rodzajach obudów, jak obudowa zamknięta czy bass-reflex.

Możliwe są trzy konfiguracje głośników compound / isobaric (wg kolejności na rysunku):

• przodami do siebie (membrana do membrany),
• tyłami do siebie (magnes do magnesu),
• tyłem do przodu (membrana do magnesu).

W układzie z membraną do magnesu głośniki są podłączane w fazie, tak aby membrany obydwu poruszały się synchronicznie w tym samym kierunku, w dwóch pozostałych przypadkach głośniki są podłączane w przeciwfazie. Niezależnie od typu układu, głośniki połączone są równolegle co powoduje, że razem mają impedancję równą połowie pojedynczego głośnika i pobierając dwa razy większy prąd przy tym samym napięciu wejściowym.

Ponieważ głośniki pracują synchronicznie to zakłada się zwykle, że ciśnienie w komorze pomiędzy nimi jest stałe stąd nazwa isobaric. W konfiguracjach membrana do membrany i magnes do magnesu przyjmuje się także, że kasowane są parzyste harmoniczne zniekształceń. W rzeczywistości oba twierdzenia są nieprawdziwe. W szczelnej komorze ciśnienie zmienia się w takt sygnału. Choć zniekształcenia i zmiany ciśnienia są inne niż dla pojedynczego głośnika, to nie są one znoszone, wbrew często spotykanym opiniom.