VCD, Video Compact Disc - oznaczany często także jako Video CD, format cyfrowego zapisu wideo na płycie CD. Opracowany w 1993 roku przez firmy Philips i Sony, miał być cyfrowym następcą popularnego formatu kaset wideo VHS i był w tym sensie poprzednikiem formatu DVD-Video. W porównaniu do VHS obraz był jakościowo zbliżony, w praktyce jednak cechował się artefaktami będącymi wynikiem kodowania cyfrowego MPEG-1 oraz posiadał mniejszą rozdzielczość pionową, co powodowało, że dobrej jakości i w dobrym stanie kaseta VHS mogła zapewnić subiektywnie lepszą jakość. Niepodważalną przewagą formatu VCD nad VHS był jednak fakt, że jakość nie zmieniała się wraz z eksploatacją nośnika i z upływem czasu, co było niestety wadą wszelkich formatów opartych na zapisie magnetycznym. Najgorsze rezultaty uzyskiwano w formacie VCD kodując materiały, których źródłem był format VHS, wtedy wady obu systemów sumowały się, a analogowy szum VHS wzmagał artefakty blokowe obrazu cyfrowego powodując efekt pikselizacji, który najbardziej uwidaczniał się na różnego rodzaju szybkich scenach.

Wybrane parametry

Video

• Kodowanie: MPEG-1
• Rozdzielczość: PAL/SECAM: 352 x 288, NTSC: 352 x 240
• Format obrazu: PAL/SECAM: 4:3, NTSC: 107:80 (0,3% różnicy od 4:3)
• Ilość pełnych klatek na sekundę: PAL/SECAM: 25, NTSC: 29,97 (30/1,001) lub 23,976 (24/1,001)
• Bitrate: 1150 kb/s CBR (Constant Bit Rate - stały)

Audio

• Kodowanie: MPEG-1 Audio Layer II
• Częstotliwość próbkowania: 44,1 kHz
• Kanały: Dwa kanały: double mono lub stereo
• Bitrate: 224 kb/s CBR (Constant Bit Rate - stały)

Początkowo format występował w pierwotnej wersji oznaczonej VDC 1.1, w 1995 roku powstała druga wersja VDC 2.0, w której wprowadzono dodatkowo obsługę MPEG Segmented Play Items (SPI), możliwość prezentacji zdjęć, strumieni muzyki (bez obrazu), interaktywnej kontroli odtwarzania (PBC), możliwość łączenia odtwarzania zawartości w standardzie NTSC i PAL, wyższej jakości strumień audio z bitrate 384 kbps i wiele innych. Kolejne unowocześnienia formatu przyczyniły się do powstania standardu SVCD (Super Video Compact Disc). Oba formaty zostały sklasyfikowane w tzw. Rainbows Books, dokładnie w White Book (Biała Księga).

Formatu VCD nie należy mylić ze starszym formatem CDV (Compact Disc Video).