Kaseta DAT, Digital Audio Tape - opracowany w połowie lat 80-tych przez firmy Philips i Sony, system cyfrowego zapisu dźwięku na taśmie magnetycznej. Zapis dokonywany jest za pomocą wirującej skośnie głowicy bębnowej umożliwiając zapis dźwięku stereo z częstotliwością próbkowania 48 lub 44,1 kHz, rozdzielczością 16 bitów, pasmem przenoszenia 2-22 kHz (± 0,5 dB), ze stosunkiem sygnał-szum na poziomie 93 dB oraz czasem zapisu 120 min. Istnieje także tryb LP (long play) umożliwiający zapis dźwięku o czasie 240 min. z częstotliwością próbkowania 32 kHz, rozdzielczości 12 bitów, stosunkiem sygnał-szum 92 dB i paśmie przenoszenia 2-14,5 kHz. Taśma DAT umieszczona jest w kasecie o wymiarach trochę mniejszych niż standardowa kaseta analogowa Compact Cassette. Do odtwarzania i zapisu tego typu taśm służy specjalny magnetofon DAT.