Dysk Edisona (ang. Edison Disc) - zwany także dyskiem diamentowym (ang. Diamond Disc) to rodzaj płyty dźwiękowej sprzedawanej przez Edison Records od 1912 do 1929 roku. Określenie diamentowego dysku wzięło się z faktu, iż odtwarzacz tych płyt był wyposażony w diamentową igłę. Produkcja Edisona początkowo była skoncentrowana na cylindrach fonograficznych, jednak ze względu na rosnący udział płyt dźwiękowych na rynku fonograficznym, zwłaszcza takich firm jak Victor Company, zdecydował się zaproponować swoje rozwiązanie. Szczyt sukcesu komercyjnego Edisona przypada pomiędzy rokiem 1910 a 1920, jednak jego płyta przegrała rywalizację na rzecz konkurencyjnych rozwiązań. Dysk Edisona odtwarzany był z prędkością 80 obr./min. a czas odtwarzania wynosił 24 min. dla dysków 10-calowych i 40 min. dla 12-calowych.