Dolby C - system redukcji szumów opracowany w 1980 roku przez firmę Dolby Laboratories, w którym wprowadzono ulepszenia zmieniające szumy modulacyjne w stosunku do Dolby B i jest jakby jego rozwinięciem.

System zapewnia redukcję szumu na poziomie 20dB powyżej 1kHz. Podobnie jak w Dolby B dokonywana jest kompresja sygnału przed zapisem na taśmę i jego ekspansja podczas odtwarzania. Niskie częstotliwości pozostają w niezmienionej formie, a przetwarzanie wyższych częstotliwości jest zależne od ich zawartości w sygnale. W Dolby C efekt ten uzyskuje się przy pomocy dwóch filtrów o zmiennym paśmie tzw. sliding bands. Obydwa filtry pracują w tym samym paśmie, jednak operują na różnych poziomach tzw. Dual-Level Processing - jeden filtr o zmiennym paśmie jest czuły na sygnały o poziomie podobnym jak w Dolby B, drugi filtr jest czuły na sygnały o niższym poziomie. Kiedy jeden z filtrów osiąga granicę zakresu swego działania, zaczyna działać drugi filtr. Każdy z filtrów daje kompresję-ekspansję równą 10dB, a ponieważ filtry są połączone szeregowo, dają w sumie redukcję szumów na poziomie 20dB.

Zastosowanie dwóch filtrów zamiast jednego, pozwala uniknąć takich problemów, jak nadmierne wzmocnienie transientów (przerzuty), czy zbyt ścisłe tolerancje odchyłek wartości parametrów przy produkcji elementów. Ponadto w Dolby C zastosowano dwie dodatkowe techniki: Spectral Skewing i Anti Saturation, zabezpieczające przed błędami wynikającymi z nieprawidłowego doboru charakterystyki dekodera, a także poprawić jakość zapisu wysokich tonów. Przy pomocy odpowiedniego filtru, zaraz przed wzmocnieneim sygnału, wysokie częstotliwości powyżej 10.000Hz są precezyjnie ściszone. Spectral Skewing ma dwa zadania: po pierwsze pominięcie tego, co dzieje się powyżej 10 kHz spowoduje, że układ redukcji szumów będzie mniej czuły na błędy w charakterystyce zapisu-odczytu, po drugie, poziom zapisu na taśmie w zakresie 10-20 kHz jest znacznie obniżony, co ułatwia zapis tych częstotliwości na taśmie. Bezpośrednio po ekspansji sygnału w dekoderze wykonuje się proces odwrotny, podniesienia poziomu wysokich częstotliwości, tak aby przywrócić płaską charakterystykę.

Układ Anti Saturation działa tylko w odniesieniu do dźwięków o wysokim poziomie, powyżej 1.500 Hz, tak by nie ingerować w proces redukcji szumów. Jego zadaniem jest zredukowanie zniekształceń i obniżenie poziomu wysokich tonów wynikających z nasycenia taśmy oraz zwiększenie dynamiki zapisu.