CD-ROM, Compact Disc - Read Only Memory - odmiana płyty Compact Disk, opracowana w 1985 roku na podstawie formatu dźwiękowego CD-Audio, która nie zawiera zapisu dźwięku tylko dane komputerowe. Podstawową różnicą pomiędzy formatem CD-Audio a CD-ROM jest zastosowana detekcja i korekcja błędów. Dyski CD-ROM charakteryzują się większą redundancją i bardziej rozbudowanymi układami korekcji błędów, co jednak wpłynęło na zmniejszenie pojemności użytecznej tego typu nośnika, która standardowo wynosi 650 i 700 MB. Dla porównania: przy zastosowaniu nośnika o pojemności 650 MB możemy zapisać 681984000 bajtów informacji w formacie CD-ROM i 782745600 bajtów w formacie CD-Audio. Odczyt danych z płyt CD-ROM odbywa się z szybkością będącą wielokrotnością pojedynczej prędkości odczytu wynoszącej 150 kB/s i zależnej od prędkości kątowej związanej z położeniem danych względem promienia dysku, w odróżnieniu do formatu CD-Audio, gdzie dane odczytywane są zawsze ze stałą prędkością CLV (Constant Linear Velocity), co wymaga korygowania prędkości obrotu płyty w zależności od położenia odczytywanych danych na dysku.