CD-Audio, CD-DA, Compact Disc Digital Audio - odmiana płyty Compact Disc (CD) opracowanej przez firmy Philips i Sony, na której jest zapisany dźwięk w postaci cyfrowej. Format CD-Audio to pierwotna postać płyty kompaktowej, która została opracowana właśnie pod kątem zapisu dźwięku, i tak od 1982 roku miano Compact Disk odnosiło się właśnie do tego formatu. Określenie CD-Audio (CD-DA) zostało uściślone, kiedy w 1985 roku płyta kompaktowa została wykorzystana do zapisu danych komputerowych i powstał format CD-ROM.
Dźwięk zapisany na dysku CD-Audio jest dźwiękiem dwukanałowym: stereo lub tzw. dual mono co oznacza, że nawet zapis monofoniczny dźwięku realizowany jest dwukanałowo. Sygnał dźwiękowy jest kodowany w rozdzielczości 16 bitów i częstotliwości próbkowania 44,1 kHz. Dźwięk nie jest skompresowany (kodowanie PCM), więc każda sekunda zapisanego dźwięku potrzebuje 2 x 44100, czyli 88200 próbek x 16 bitów, co daje 176 400 bajtów na każdą sekundę nagrania. Takie same cechy posiada m.in. plikowy format dźwięku WAV. Płyta CD-Audio może zawierać 99 ścieżek (utworów), a ich łączny czas w standardzie wynosi ok. 74 minuty. Można spotkać także płyty o trochę zwiększonej pojemności kosztem zagęszczania ścieżek i skracania obszaru lead out otrzymując zapis o czasie niecałych 80 minut, a nawet 90 i 99 min. wykraczając poza ramy standardu, jednak tak upakowane dane powodują często problemy z odczytem. Znajdujące się na płycie ścieżki nazywane z języka ang. lead in i lead out, to ścieżki służące do logicznej organizacji danych na dysku, gdzie tzw. ścieżka zerowa (lead in) zawiera informacje o ilości pozostałych ścieżek logicznych, ich typach (dźwięk lub dane) i położeniu początków pozostałych ścieżek.
Ścieżka lead out to tzw. ścieżka zamykająca, która zawiera m.in. kod zatrzymujący pracę odtwarzacza. Oprócz wymienionych ścieżek, format CD-Audio zawiera także dane subkanałowe: kanał P, w którym są zapisane informacje o początku i końcu każdej ścieżki oraz kanał Q zawierający informacje służące do wyszukiwania poszczególnych nagrań, bity synchronizacji itp. Dane z płyty odczytywane są ze stałą prędkością CLV (Constant Linear Velocity), co wymaga korygowania prędkości kątowej odczytu poprzez kontrolę obrotów płyty, w zależności od położenia odczytywanych danych na dysku.
Na etykietach pudełek oryginalnych płyt CD-Audio możemy spotkać dodatkowo oznaczenia opisujące całkowity sposób realizacji nagrań, który nie jest ściśle powiązany z fizycznym zapisem danych na płycie, a opisującym sam proces studyjnej realizacji nagrań, które kolejno oznaczają: