Igła gramofonowa - w adapterze gramofonowym, zespół składający się z ostrza i ramienia zamocowanego w specjalnym trzonie lub na dźwigni adaptera, służący do śledzenia profilu rowka płyty gramofonowej. Jakość odtwarzania płyty zależy od stopnia przylegania igły i dokładności śledzenia krzywizn rowka. Ostrze wykonane jest z szafiru lub diamentu. Igłę szafirowa stosuje się w adapterach wychyleniowych, w których elementem przetwarzającym drgania mechaniczne na sygnały elektryczne jest bimfort z soli Seignett'a lub element piezoceramiczny. Igły diamentowe stosuje się w adapterach prędkościowych, używanych w gramofonach klasy hi-fi, zawierających ruchomy magnes, ruchomą cewkę lub ruchomą zworę magnetyczną. W celu uzyskania wiernego śledzenia wyżłobień rowka i małego zużywania płyty, profil ostrzy igieł gramofonowych powinien być zbliżony do kształtu rylca stosowanego przy nacinaniu rowków płyty. W tańszym sprzęcie hi-fi stosuje się igły o prostszych kształtach ostrzy (kuliste, eliptyczne). W gramofonach wysokiej klasy stosuje się igły o złożonych profilach o cięciu zorientowanym względem osi kryształu diamentu np. igły Shibata, Fineline'a, Van der Hul'a, przylegające dokładnie do ścianek rowka przy stosunkowo małym nacisku igły na płytę.