Głowica magnetofonowa - głowica magnetyczna służąca jako przetwornik elektromagnetyczny do zapisu i/lub odczytu sygnałów akustycznych. W nowoczesnych magnetofonach stosuje się wyłącznie głowice pierścieniowe, tzn. takie, w których magnetowód tworzy obwód zamknięty, a zwieranie szczeliny następuje za pośrednictwem warstwy magnetycznej taśmy. Głowice magnetyczne spełniają funkcje: zapisywania, odczytywania i kasowania przez oddziaływanie na części taśmy przesuwającej się przed szczeliną. Ze względu na powyżej wymienione funkcje, głowice dzielimy na: zapisujące, odczytujące, uniwersalne, kasujące. W magnetofonach kasetowych powszechnego użytku najczęściej stosuje się głowice uniwersalne. W magnetofonach wyższej klasy, zarówno kasetowych jak i szpulowych, poszczególne funkcje są rozdzielone na szereg głowic. W magnetofonach kasetowych są to zazwyczaj układy trzy głowicowe, natomiast w magnetofonach szpulowych liczba głowic przy systemach rejestracji dźwięku w obu kierunkach taśmy, może sięgnąć nawet ośmiu. Podział funkcji na kilka głowic wpływa na poszerzenie pasma przenoszonych częstotliwości oraz poprawę stosunku sygnału do szumu.