Czas, w którym podejmujemy decyzje o naszej dalszej edukacji na uczelniach wyższych, jest jednym z najważniejszych wyborów w życiu. Przeważnie od niego zależy to, czym będziemy zajmować się w przyszłości. Czasami jednak zdarza się tak, że nasze prawdziwe powołanie musimy dopiero w sobie odnaleźć.
Pomimo upływu lat, ciągle krąży niepochlebna opinia według której muzycy nie należą do najinteligentniejszej grupy społecznej. Wiele osób uważa, że zawód ten jest jedynie zabawą, a komponowanie muzyki oraz występy są czynnością, którą może każdy wykonywać. Wynika to zazwyczaj z braku wiedzy, która dałaby im możliwość poznania tej profesji od wewnątrz. Rzadko kto ma świadomość tego jak bardzo jest to ciężki kawałek chleba. Praca ta nie polega jedynie na słuchaniu wielbiącego głosu milionów ludzi oraz na mizdrzeniu się w świetle fleszy. Jest to jedynie powłoka pod która kryją się m.in. wielogodzinne próby, trasy koncertowe oraz prace nad kolejnymi albumami.
Bezsprzeczną kwestią jest jednak to, iż wielu znanych oraz cenionych artystów w latach młodzieńczych porzuciło szkołę z miłości do muzyki. Zrezygnowali oni z edukacji, żeby móc w pełni oddać się temu, co potrafili robić najlepiej. Czas ten jednak nie był marnotrawiony. Spędzali go na wielogodzinnych ćwiczeniach oraz graniu w gronie znajomych. Przykładem takiego gitarzysty jest np. Angus Young z zespołu AC/DC. Porzucenie szkoły na rzecz muzyki nie jest jednak koniecznością, która dałaby możliwość odniesienia sukcesu. Wielu artystów postanowiło połączyć swoją pasję z kształceniem się w zupełnie odrębnej dziedzinie nauki.
Tom Morello
Tom Morello jest jednym z najbardziej charakterystycznych muzyków na scenie rockowej. Jego innowacyjne oraz nietuzinkowe podejście do techniki gry na gitarze, pozwoliło mu stać się barwną postacią świata muzyki. Styl jaki reprezentuje Morello, trudno jest zakwalifikować do jednego konkretnego gatunku. W jego twórczości możemy usłyszeć inspiracje funkiem, metalem, rockiem oraz rapcorem. Właśnie to świeże podejście do muzyki, pozwoliło mu wykształcić oryginalną technikę gry na gitarze, dzięki której Morello potrafi odzwierciedlić dźwięk miksowanej płyty przez DJ-a lub wirnik śmigłowca.
Tom Morello nie jest jednak klasycznym przykładem muzyka rockowego. Jego przygoda z gitarą zaczęła się w wieku 13 lat. Nie rozwijała się jednak tak dynamicznie i prężnie jak w przypadku innych muzyków. Dopiero gdy Morello ukończył 19 lat uświadomił sobie, że gra na gitarze jest tym co naprawdę chce robić w życiu. W tym samym czasie stał się studentem prestiżowego uniwersytetu Harvarda. Wiedząc o tym, iż nie posiada naturalnych predyspozycji, postanowił ciężko pracować nad swoją techniką gry na gitarze. Każdego dnia spędzał dokładnie 8 godzin na szlifowaniu swojego talentu. Nie przeszkodziło mu to jednak w ukończeniu uniwersytetu z wyróżnieniem. Po studiach nie stał się jednak od razu zawodowym muzykiem. Droga do jego sukcesu była jeszcze długa. W czasie tej podróży udzielał lekcji gry na gitarze oraz był sekretarzem senatora stanu Kalifornia - Alana Cranstona.
Mark Knopfler
Mark Knopfler już dawno temu zapisał się kartach muzycznej historii. Razem z zespołem Dire Straits budował brzmienie współczesnego rocka. Grupa jest znana m.in. z takich utworów jak "Walk of Life", "Sultans Of Swing", "Money For Nothing", "Brother In Arms" czy "Tunnel Of Love". Pomimo tego, iż jest osobą leworęczną, na gitarze gra w sposób tradycyjny. Wpływa na to miała siostra Knopflera, która uznała, iż odwrócony instrument nie prezentuję się najlepiej.
Mark Knopfler stosunkowo późno zaczął zajmować się muzyką na poważnie. Dopiero gdy skończył 29 lat wydał pierwszą płytę "Dire Straits" ze swoim zespołem. Jako nastolatek stawiał już jednak swoje pierwsze kroki w świecie muzyki i rozpoczął przygodę z gitarą. Zanim stał się jednak profesjonalnym oraz cenionym muzykiem minęło wiele lat. Przez ten czas Mark Knopfler studiował filologię angielską na uniwersytecie w Leeds. Jako absolwent podjął pracę dziennikarza w redakcji "Yorkshire Evening Post". Jego kariera nie trwała jednak długo, bo zaledwie 2 lata. Momentem kluczowym, który nakłonił go do porzucenia obecnej pracy i rozpoczęcia działalności artystycznej był dzień, w którym odszedł Jimi Hendrix. Dokładną przyczyną było pomylenie nazwiska zmarłego muzyka, przez redaktora naczelnego.
Krzysztof Komeda
Krzysztof Komeda, a właściwie Krzysztof Trzciński, to polski kompozytor, pianista jazzowy oraz pionier jazzu nowoczesnego w Polsce. Jest znany na całym świecie ze swoich standardów jazzowych i muzyki filmowej. Krzysztof Komeda napisał muzykę do 65 filmów, a pierwszy utwór skomponował do obrazu "Dwaj ludzie z szafą" (1958) w reżyserii Romana Polańskiego. Najsłynniejszym dziełem był jednak motyw muzyczny zatytułowany "Kołysanka", który pojawił się w filmie "Dziecko Rosemary" (1968).
Jako muzyk jazzowy, Krzysztof Komeda, wywarł istotny wpływ na ukształtowanie się oryginalnego stylu, określanego jako polska szkoła jazzu. Jego twórczość, nawet po tragicznej śmierci, miała cały czas wpływ na rozwój międzynarodowej sceny jazzowej, zwłaszcza awangardy lat 70. skupionej wokół wydawnictwa ECM.
Krzysztof Komeda oprócz działalności muzycznej interesował się również nauką. Po ukończeniu szkoły średniej artysta rozpoczął, za namową matki, studia medyczne na kierunku laryngologia, gdzie chciał się kształcić w dziedzinie foniatrii.
Łona
Łona to polski raper oraz producent muzyczny. Łona oprócz budowania polskiej sceny hip-hopowej jest również prawnikiem. Po ukończeniu szkoły średniej raper skierował swoje kroki na Uniwersytet Szczeciński, gdzie studiował prawo. Łona cały czas pozostaje aktywnym prawnikiem i oprócz tworzenia muzyki pracuje w kancelarii adwokackiej.
Artysta zaczął rapować w szczecińskiej audycji radiowej WuDoo autorstwa Joanny Tyszkiewicz z grupy Snuz. Łona najczęściej kojarzony jest z nieistniejącą już szczecińską grupą muzyczną Wiele C.T., z którą wydał album zatytułowany "Owoce miasta" w 1999 roku. Artysta występował w niej pod pseudonimem Do You Wanna.
W 2001 roku Łona pojawił się na albumie O$ki, "Kompilacja K2", gdzie wykonał utwór "Złota rybka". Następnie we współpracy z Webberem (Andrzej Mikosz), który pomagał już przy produkcji "Owoców miasta", nagrał płytę "Koniec żartów". Po wydaniu albumu Łona wystąpił na kompilacji "Kodex" (2002), gdzie wykonał utwór "Piękny dzień by zadzwonić".
W 2004 roku ukazał się drugi studyjny krążek Łony zatytułowany "Nic dziwnego". Trzy lata później, razem z Webberem, artysta wydał album "Absurd i Nonsens!". W wersji na płycie winylowej uzupełnia go także drugi krążek z instrumentalnymi wersjami wszystkich utworów oraz kompozycją "Rzuć to" z gościnnym udziałem Afro Jaxa. W 2011 roku Łona razem z Webberem utworzyli wytwórnię muzyczną pod nazwą Dobrzewiesz Nagrania i ich pierwszym albumem "Cztery i pół", który promowały takie utwory jak "Nie pytaj nas", "To nic nie znaczy" i "Kaloryfer". Dwa lata później na rynku ukazało się natomiast koncertowe wydawnictwo zatytułowane "Łona, Webber & The Pimps w S-1", które zostało zarejestrowane w szczecińskim Studio S-1, gdzie wystąpił Łona, Webber i The Pimps.
Kuba Sienkiewicz
Kuba Sienkiewicz to polski muzyk, autor tekstów oraz lider zespołu Elektryczne Gitary. W 1977 roku, razem z przyjacielem Piotrem Łojkiem, utworzył grupę muzyczną pod nazwą SPIARDL (Stowarzyszenie Piosenkarzy i Artystów Robotniczych Działaczy Ludowych). W latach 80. do Kuby Sienkiewicza i Piotra Łojka dołączył Mirosław Jędras, a zespół został przemianowany na Zuch Kozioł. Zaprezentował się on na przeglądzie piosenek w klubie Medyk. W tym czasie Kuba Sienkiewicz występował również gościnnie jako gitarzysta solowy w zespole Niepodległość Trójkątów, Andrzeja Zeńczewskiego, oraz w Orkiestrze Na Zdrowie Jacka Kleyffa.
W 1987 roku artysta założył razem z Krzysztofem Bieniem, Piotrem Łojkiem zespół Miasto, który wykonywał m.in. takie utwory jak "Widmo", "Człowiek z liściem". Zespół zagrał jedynie dwa koncerty i przetrwał do 1989 roku. Od 1990 roku Kuba Sienkiewicz związany jest z Elektrycznymi Gitarami, z którymi nagrywa płyty i koncertuje.
Kuba Sienkiewicz z jest wykształcenia lekarzem. Dyplom ukończenia Warszawskiej Akademii Medycznej otrzymał w 1986 roku. Następnie uzyskał specjalizację drugiego stopnia z neurologii. 22 listopada 1995 roku otrzymał stopień doktora nauk medycznych na podstawie pracy "Zaburzenia gałkoruchowe w chorobie Parkinsona" - jego promotorem był dr hab. Hubert Kwieciński z Katedry i Kliniki Neurologii Akademii Medycznej w Warszawie. Muzyk jest również autorem książki "Poradnik dla osób z chorobą Parkinsona" oraz członkiem Movement Disorder Society i przewodniczącym rady Polskiej Fundacji Muzycznej.
Kazik Staszewski
Kazika Staszewskiego nikomu nie trzeba przedstawiać. Artysta jest symbolem sceny rockowej, a grupa Kult, której jest liderem, to jeden z najważniejszych elementów polskiej muzyki. Pierwszym zespołem, w którym występował Kazik Staszewski, była formacja Poland, założona przez Roberta Schmidta i działająca od 1979-1980 roku. Następnie Kazik Staszewski założył grupę Novelty Poland, a w 1982 roku uformował wspomniany na początku Kult.
Kolejnym krokiem w jego karierze było rozpoczęcie w 1991 roku kariery solowej w ramach projektu Kazik Na Żywo. Pierwszym autorskim albumem Kazika Staszewskiego był krążek zatytułowany "Spalam się", który zawierał takie utwory jak "Dziewczyny", "Spalam się" czy "Jeszcze Polska". Największym sukcesem solowym muzyka był jednak album "12 groszy" nagrany w 1997 roku. To właśnie z tej płyty pochodzi tytułowy przebój "12 groszy", który do dzisiaj cieszy się ogromną popularnością. Na albumie znalazły się również utwory napisane przez Kazika do filmu "Sztos" w reżyserii Olafa Lubaszenki. Oprócz wspomnianych grup muzycznych Kazik Staszewski jest jeszcze zaangażowany w takie projekty jak El Dupa, Buldog, Zuch Kazik, Kwartet ProForma.
Nie wszyscy jednak wiedzą, że zanim Kazik Staszewski zaczął odnosić sukcesy na scenie muzycznej, studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. Nauka muzykowi zajęła jedynie 9 lat, która niestety nie przyniosła mu dyplomu, ale liczą się przecież dobre chęci.
Marilyn Manson
Marilyn Manson, a właściwie Brian Hugh Warner to amerykański wokalista pochodzenia polsko-niemieckiego, artysta-malarz oraz lider zespołu Marilyn Manson. Muzyk jest znany przede wszystkim z prowokujących tekstów, kontrowersyjnego wizerunku i zachowania. Uznany za skandalistę, był tematem wielu kontrowersji, szczególnie pod koniec lat 90. W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 44. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów metalowych wszechczasów według "Hit Parader". Z kolei w 2009 roku uplasował się na 19. pozycji listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według "Roadrunner Records".
Artysta urodził w Canton w stanie gdzie uczęszczał do katolickiej szkoły, której rygory całkowicie mu nie odpowiadały. Po ukończeniu nauki w liceum wybrał się na studia, gdzie został dziennikarzem muzycznym dla lokalnego magazynu. W 1989 roku przyjął pseudonim Marilyn Manson (połączenie Marilyn Monroe i Charlesa Mansona) i założył zespół Marilyn Manson and the Spooky Kids, w skład którego weszli oprócz niego: Brian Tutunick (gitara basowa), Scott Putesky (gitara) oraz Perry Pandrea (keyboard). Zespół nie posiadał perkusisty i używał automatu perkusyjnego. Wkrótce nazwę zespołu skrócono do Marilyn Manson.
Sting
Sting to brytyjski muzyk, kompozytor i wokalista. Na przełomie lat 70. i 80. był liderem, głównym kompozytorem i gitarzystą basowym zespołu The Police. Gordon Sumner znany jest także jako muzyk solowy, którego kompozycje nieprzerwanie od wielu lat wciąż inspirują i przyciągają do siebie niezliczoną rzeszę fanów. Artysta ma na swoim koncie takie przeboje jak "Brand New Day", "Fields Of Gold", "Desert Rose" czy "Shape Of My Heart". Sting tworzy również
Zanim jednak Gordon Sumner stał się ikoną muzyki popularnej zajmował się zupełnie innymi rzeczami. Uniwersytet Warwick w Coventry, gdzie studiował filologię angielską. Po pierwszym semestrze postanowił zrezygnować i rozpoczął pracę na budowie. Następnie zatrudnił się jako urzędnik, po to by później rozpocząć naukę w szkole o profilu pedagogicznym. Kolejną pracą Gordona Sumnera była posada nauczyciela w szkole podstawowej w Cramlington.
Pink Floyd
Pink Floyd to brytyjski zespół rockowy założony w 1965 roku w Londynie. Twórczość grupy początkowo oscylowała wokół rocka psychodelicznego, jednak w późniejszych latach skierowała się w stronę muzyki progresywnej. Kompozycje zespołu charakteryzowały się głównie filozoficzną tematyką piosenek, eksperymentami dźwiękowymi, innowacyjnym podejściem do kwestii grafiki w albumach oraz rozbudowaną oprawą wizualną koncertów. Najpopularniejszymi albumami, które odniosły sukces na świecie są m.in. "The Dark Side of the Moon" (1973), "Wish You Were Here" (1975), "Animals" (1977) i "The Wall" (1979). Zespół jest również jedną z najlepiej sprzedających się grup w historii muzyki.
Za początek muzycznej drogi grupy Pink Floyd Cały można uznać mury brytyjskich uniwersytetów, gdzie wszyscy członkowie zespołu mieli okazję się poznać W Cambridge Waters chodził do szkoły wraz z Sydem Barrettem, podczas gdy David Gilmour uczył się zaraz po drugiej stronie drogi. Nick Mason oraz Rick Wright studiowali natomiast architekturę na londyńskiej politechnice.
Nauka to potęgi klucz
Już od najmłodszych lat słyszymy, że nauka i edukacja jest ważna w naszym życiu. Jest to oczywiście prawda i jak widać wielu artystów postanowiło połączyć hobby z edukacją. Niektórzy muzycy tacy jak np. Steve Vai oraz John Petrucci z zespołu Dream Theater wybrali szkołę, która pozwoliłaby im rozwijać swoją muzyczną pasję i ukończyli prestiżowy uniwersytet muzyczny Berklee College of Music.
Powyższe przykłady mogą wielu osobą uświadomić, a w szczególności początkującym muzykom, że nie trzeba od razu rezygnować z edukacji, żeby móc osiągnąć sukces. Wielu młodych gitarzystów, czytając biografie swoich idoli uważa, że muszą postępować tak samo jak oni. Według nich, czas poświęcony na naukę koliduje w spełnieniu ich muzycznych marzeń. W drodze na szczyt najważniejsza jest jednak determinacja, wewnętrzna siła oraz ciężka praca. Bez tych rzeczy, mając do dyspozycji nawet cały wolny dzień, nie będziemy w stanie wejść na pagórek, nie wspominając o najwyższej górze.